zaterdag 19 september 2009

Mickey en Minny handleiding

Na het plaatsen van het eerste “stukje” op dit blog waren we bang dat de schare fans van 2 jaar geleden was gekrompen tot slechts één fan………. Tenminste, aan de reactie(s) te zien onder dat eerste blogje. Zeer teleurstellend natuurlijk, maar toen we een beetje van de schok bekomen waren, kwamen we tot de conclusie dat er vast wat anders aan de hand was. En ja hoor, wat blijkt nu? Het reageren geeft problemen!
Dus om de statistieken wat een betrouwbaarder beeld te laten geven, volgt hier een een Mickey en Minny (cq Nijntje of Jip en Janneke) handleiding:

* klik onder het betreffende blogje op het woordje reacties
* typ je bericht
* achter reageer als selecteer je naam/url
* in het vakje onder naam typ je je naam
* het vakje onder URL kun je leeglaten (of vul hier de link van je site/blog in)
* klik dan op voorbeeld (bij foutmelding gewoon stug nog een keer klikken)
* typ dan het woord in het vakje wat je boven het vakje ziet (woordverificatie)
* klik op reactie plaatsen

Zo moet het toch lukken denken wij en als er nu nòg geen reacties komen, moeten we hoognodig wat aan de fanswerving doen….

What about………Homeland Security en breinaalden?




Een 'normaal' denkend mens zal zich afvragen wat voor voorpret en drukte je kunt hebben van een vakantie die pas over twee maanden begint.

Nou, wij zijn kennelijk dan echt van de voorpret en de tijd gaat voor ons gevoel al erg snel! Aal is druk met ons blogje in de weer en vindt steeds meer leuke dingen uit. Dan nog het bedenken van uitstapjes. Daar zijn ook de Florida Pasma ‘s al mee bezig (keep the hamsters running!). Wat willen we allemaal gaan doen en wat kunnen we allemaal gaan doen. De meest wilde plannen ontstaan dan natuurlijk, maar wees gerust -of betreur het- maar niet alle wilde plannen gaan worden uitgevoerd. Natuurlijk leven er wel wensen, ook hele simpele als het bezoeken van een kerk met tiepes als Whoopi Goldberg en Aretha Franklin in een gospelkoor -en dan meezingen natuurlijk!-. Helemaal geweldig lijkt ons dat, dus we moeten op zoek. De site van Seaworld hebben we ook al gecheckt. Helaas staat nog niet de hele planning van de Shamu-shows op de site. Natuurlijk zijn we benieuwd of we nog de Christmas-show van Shamu mee kunnen pikken. Zou toch leuk zijn, een Orka met een kerstmuts.

Gelukkig lacht niet iedereen ons uit, maar lijkt zelfs de Raad voor de Rechtspraak ons de reis erg te gunnen. Vorige week is aan ieder personeelslid bij het hof een fles antibacteriële gel (in de Steets zijn ze ook gek op anti-germs) en antibacteriële doekjes ter beschikking gesteld. Het lijkt erop dat er alles aan wordt gedaan om ons gezond op vakantie te laten gaan. Misschien hebben ze het niet goed begrepen; we gaan naar het strand aan de Golf van Mexico, niet naar Mexico zelf, maar goed we vinden het een leuk initiatief.

Inmiddels is een van de bestuursleden van het hof afgereisd naar Seattle in de Steets. Hij is op familiebezoek en combineert dat met het verkennen van het een en ander voor onze vakantie. Die gelegenheid kan dan ook gelijk worden gebruikt om de Amerikanen wat voor te bereiden. Hoewel, onze komst kan toch alleen maar een prettig vooruitzicht zijn, denken wij dan.

Dan is er nog een klein drempeltje wat genomen moet worden: het invullen van het formulier van het Department of Homeland Security! Wat is dat dan zul je denken. Nou na de aanslagen op 9/11 in 2001 is dit ministerie ingesteld om in de toekomst een aanslag als op 11/9 te voorkomen.

Nu zijn wij natuurlijk totaal ongevaarlijke tiepes. Dat formulier vullen we vrolijk in. Tenslotte hebben ze ons in 2007 ook toegelaten, zelfs na het maken van foto 's en vingerafdrukken. Het was een aardige oudere heer die toen bij de paspoortcontrole zat, dus als ze nu weer iemand van die leeftijdscategorie dienst laten doen, dan zit het wel snor. Aal heeft inmiddels het formulier al ingevuld en verstuurd via internet –inmiddels goedgekeurd!-, nu Annet nog.
.
Bij Aal speelt er wel een heel ander vraagstuk. Voor wie het niet weet, Annet leest graag, maar Aal breit graag! Vooral sokken gaan aan de lopende band en er kunnen bestellingen worden geplaatst. Maar alle gekheid op een breinaald. Aal zou om de tijd te doden graag breien tijdens de vlucht naar de Steets. Probleem is alleen: hoe krijg je de breinaalden in het vliegtuig? Voor je het weet denken ze dat Aal van de AalQuaida is en komt de Home Security in galop aangesneld. Dus Aal gaat bellen met Martinair en vragen of er een mogelijkheid is om wel te kunnen breien aan boord! Misschien zou de piloot wel op de breipennen willen passen is haar voorstel. U begrijpt het al: 'to be continued'.

zaterdag 5 september 2009

Herinnert u zich deze nog?????

Op de dag van vertrek schreven we de volgende zin in ons trip journal:
Enne.....What about.......in a few years...........again?

Wie had gedacht dat we in 2009 alweer zouden staan te popelen om af te reizen? Wij niet en de Florida Pasmas ook niet. Ze hadden ons wel al gezegd dat we weer welkom waren. Dus toen we vorig jaar beiden stiekem de wens uit spraken om nog een keer naar Florida te gaan, zijn we voorzichtig begonnen om dit idee langzaam in de week te leggen bij Hans en Tanja. En ja zeg nu eerlijk, het is toch eigenlijk wel heel leuk om ruim twee weken van onze sprankelende persoonlijkheden te kunnen genieten? Daarbij, misschien zijn er hier wel mensen die van onze afwezigheid weer even opleven; dat lijkt ons stug, maar je weet het nooit.

Dus….. op 16 november 2009 is de dag van vertrek. De tickets zijn geboekt en –ook niet onbelangrijk- betaald (tante Sjouk bedankt). Zelfs de stoelen in het vliegtuig zijn al gereserveerd. We zetelen de heen- en terugreis in de comfortclass op stoelen 3A en 3B. Chauffeur voor het halen en brengen naar Schiphol is geregeld, hij bood zich zo maar aan! U ziet het: een beetje dame is tenslotte op de toekomst voorbereid.

In de periode die we in Florida zijn, wordt Thanksgiving daar gevierd. Leek ons bijzonder om mee te maken, vandaar dat we voor deze periode hebben gekozen. Gelukkig zijn we een dag voor Sint zijn verjaardag weer thuis en pakken we het Hollandse feestje ook nog even mee; the best of both worlds zullen we maar zeggen.

De voorpret is dus al weer dik begonnen. Eigenlijk is het een beetje gegaan zoals we in 2007 schreven. De herkenning en terugblikken bij bepaalde uitspraken en gebeurtenissen blijft. Zeer regelmatig komt er nog iets voorbij. Zo zijn bepaalde uitspraken als ‘what about, if…..’, ‘the hamster is running’, ‘a whole new experience’ en ‘prince charming (lees zonder de r uit te spreken) al erg ingeburgerd. Dus om maar eens een cliché te gebruiken; “Florida 2007 staat in het geheugen gegrift”. Het wordt druk in het hoofd want Florida 2009 komt er ook nog bij, gelukkig hebben we nogal wat geheugencapaciteit op de harde schijfkes.

In juni dit jaar waren de Florida Pasma 's een weekje in Friesland. Ja en dan is er alweer een feest van herkenning. Bijgepraat en ideeën voor uitstapjes uitgewisseld en natuurlijk het weerzien met Sarah en Kayla. Sarah is aan het veranderen, wordt al een soort van prepuber en Kayla is nog gewoon Kayla. Amper een voet uit de auto gezet en iedereen begroet, riep Kayla al van de andere kant van de straat ‘tell me all about your prince charming, tante Annet’ (want ja die is er inmiddels, zonder hulp van Kayla overigens).

De vakantie in 2009 wordt heel anders dan 2007 maar niet minder geweldig. De plannen voor te ondernemen dingen zijn er al legio. We gaan natuurlijk een auto huren, met ‘n tomtom of course; in 2007 hadden we een AalAal, maar die gaf wel eens ’n antwoord waar de chauffeur niet zoveel mee kon. Natuurlijk gaan we weer naar Sea World, no discussion about it. Lekker huilen bij Shamu! Naar de Nike outlet (meer dan een keer), Old Town Kissimee (bedankt voor de boekjes Kam, als we ons rot zoeken komt het door de ouderdom van de boekjes), downtown Orlando, Ikea Orlanda (checken of ze daar ook Swedish balls serveren), op stap met Linda (in de cabrio), paar dagen naar de kust en luieren (Aal waant zich dan op expeditie Robinson), proberen tickets te bemachtigen voor een wedstrijd van de Orlando Magics (basketball) bij de Tourist information ladies en wat er verder allemaal maar op ons pad komt en wordt bedacht.

Eerst hier dus de voorpret. Inkopen voor de Pasma 's doen; op verzoek borrelnoten en senseo pads (niet te betalen bij Wal Mart). Bedenken of we twee of één koffer meenemen. En meer van dat soort onbenullige, maar fijne bedenksels! En dan natuurlijk beginnen met een blog, zodat een ieder naar believen al dan niet kan meeleven en meelezen.

Wij hebben er zin an, om nog maar eens cliché te gebruiken.