Op de dag van vertrek schreven we de volgende zin in ons trip journal:
Enne.....What about.......in a few years...........again?
Wie had gedacht dat we in 2009 alweer zouden staan te popelen om af te reizen? Wij niet en de Florida Pasmas ook niet. Ze hadden ons wel al gezegd dat we weer welkom waren. Dus toen we vorig jaar beiden stiekem de wens uit spraken om nog een keer naar Florida te gaan, zijn we voorzichtig begonnen om dit idee langzaam in de week te leggen bij Hans en Tanja. En ja zeg nu eerlijk, het is toch eigenlijk wel heel leuk om ruim twee weken van onze sprankelende persoonlijkheden te kunnen genieten? Daarbij, misschien zijn er hier wel mensen die van onze afwezigheid weer even opleven; dat lijkt ons stug, maar je weet het nooit.
Dus….. op 16 november 2009 is de dag van vertrek. De tickets zijn geboekt en –ook niet onbelangrijk- betaald (tante Sjouk bedankt). Zelfs de stoelen in het vliegtuig zijn al gereserveerd. We zetelen de heen- en terugreis in de comfortclass op stoelen 3A en 3B. Chauffeur voor het halen en brengen naar Schiphol is geregeld, hij bood zich zo maar aan! U ziet het: een beetje dame is tenslotte op de toekomst voorbereid.
In de periode die we in Florida zijn, wordt Thanksgiving daar gevierd. Leek ons bijzonder om mee te maken, vandaar dat we voor deze periode hebben gekozen. Gelukkig zijn we een dag voor Sint zijn verjaardag weer thuis en pakken we het Hollandse feestje ook nog even mee; the best of both worlds zullen we maar zeggen.
De voorpret is dus al weer dik begonnen. Eigenlijk is het een beetje gegaan zoals we in 2007 schreven. De herkenning en terugblikken bij bepaalde uitspraken en gebeurtenissen blijft. Zeer regelmatig komt er nog iets voorbij. Zo zijn bepaalde uitspraken als ‘what about, if…..’, ‘the hamster is running’, ‘a whole new experience’ en ‘prince charming (lees zonder de r uit te spreken) al erg ingeburgerd. Dus om maar eens een cliché te gebruiken; “Florida 2007 staat in het geheugen gegrift”. Het wordt druk in het hoofd want Florida 2009 komt er ook nog bij, gelukkig hebben we nogal wat geheugencapaciteit op de harde schijfkes.
In juni dit jaar waren de Florida Pasma 's een weekje in Friesland. Ja en dan is er alweer een feest van herkenning. Bijgepraat en ideeën voor uitstapjes uitgewisseld en natuurlijk het weerzien met Sarah en Kayla. Sarah is aan het veranderen, wordt al een soort van prepuber en Kayla is nog gewoon Kayla. Amper een voet uit de auto gezet en iedereen begroet, riep Kayla al van de andere kant van de straat ‘tell me all about your prince charming, tante Annet’ (want ja die is er inmiddels, zonder hulp van Kayla overigens).
De vakantie in 2009 wordt heel anders dan 2007 maar niet minder geweldig. De plannen voor te ondernemen dingen zijn er al legio. We gaan natuurlijk een auto huren, met ‘n tomtom of course; in 2007 hadden we een AalAal, maar die gaf wel eens ’n antwoord waar de chauffeur niet zoveel mee kon. Natuurlijk gaan we weer naar Sea World, no discussion about it. Lekker huilen bij Shamu! Naar de Nike outlet (meer dan een keer), Old Town Kissimee (bedankt voor de boekjes Kam, als we ons rot zoeken komt het door de ouderdom van de boekjes), downtown Orlando, Ikea Orlanda (checken of ze daar ook Swedish balls serveren), op stap met Linda (in de cabrio), paar dagen naar de kust en luieren (Aal waant zich dan op expeditie Robinson), proberen tickets te bemachtigen voor een wedstrijd van de Orlando Magics (basketball) bij de Tourist information ladies en wat er verder allemaal maar op ons pad komt en wordt bedacht.
Eerst hier dus de voorpret. Inkopen voor de Pasma 's doen; op verzoek borrelnoten en senseo pads (niet te betalen bij Wal Mart). Bedenken of we twee of één koffer meenemen. En meer van dat soort onbenullige, maar fijne bedenksels! En dan natuurlijk beginnen met een blog, zodat een ieder naar believen al dan niet kan meeleven en meelezen.
Wij hebben er zin an, om nog maar eens cliché te gebruiken.