Home Sweet Home

Inmiddels zijn we alweer bijna drie weken in het 'gewone leven' beland en pakken de draad van alledag weer op. Liepen we drie weken geleden nog in een nagebouwd poollandschap tussen kunststof ijsbergen in Sea World, nu lopen we door echte sneeuw te banjeren en vriest het echt.
Toch zijn we Florida nog lang niet vergeten; en waarschijnlijk blijft 't in ons geheugen gegrift.

De laatste dag hebben we geen rondje golf meer gedaan. Daar was het te warm voor. Hans moest nog wat dingetjes regelen, dus wij weer mee. Nog naar een superfijne boekwinkel geweest.
De 'one million books store'. Een superwinkel als je van boeken houdt!! Overal waar je kijkt boeken, op een erg grote oppervlakte. Her en der zitjes waar je alvast even door een boek kan zitten bladeren. Helemaal fijn. Als er zo'n winkel in Leeuwarden komt wil Annet daar wel aan de slag! Thuis nog lekker even zitten kletsen met Hans en Tanja en toen was het ook al snel tijd om naar het vliegveld.

Omdat we mooi vroeg op het vliegveld waren, daar ook nog rustig even gezeten en vooral ook om ons heen gekeken. Puur amusement zoiets! Zet ons maar ergens neer waar veel mensen lopen en we vermaken ons wel. Annet nog een 'O magazine' (Oprah Winfreys glossy) gekocht om lekker in om te neuzen. Nog een laatste poging gedaan om onze missie 'koop een horloge' te laten slagen. Helaas, het zat er niet in (inmiddels is Annet in Leeuwarden geslaagd; Aal is nog zoekende)!

Al rondkijkende en lopende, dacht Annet opeens te hallucineren! Want….. ze dacht dat ze kleine Yoerie zag lopen met zijn Nijntje koffertje! (U weet wel; dat leuke, blauwogige, blonde jochie dat Annet haar hart stal tijdens de heenreis) Dat zou ze wel verkeerd hebben gezien, inmiddels was Sint inmiddels al in Nederland en dat zou zo'n kereltje niet willen missen, toch? Teveel zon gehad die Bons, dacht Aal. Gelukkig bleek dat niet zo te zijn (stel dat het langdurige schade zou hebben opgeleverd). In de wachtruimte bij de gate van Martinair lag Yoeri op de grond met zijn vliegtuigjes en z'n nieuwe treintje te spelen. Geen hallucinaties dus, maar het was echt zo. Toch grappig, zo heb je er het in je laatste blog over en zo zit ie weer bij je in het vliegtuig naar huis. Van de Sint had Yoerie dus niet veel meegekregen en hij wilde er ook niet veel van weten.

Tot onze grote spijt bleek dat er twee vluchten waren samengevoegd. Omdat de vluchten van Martinair en Air United beiden maar half vol zaten, was er besloten deze in één vliegtuig te gaan samenvoegen. Jammer!!!! Nu was het vliegtuig helemaal vol en dus geen luxe als: een beetje extra ruimte om te gaan slapen. Gelukkig toch nog wat kunnen slapen, waardoor de tijd sneller ging. We wilden nu toch allebei wel heel graag naar huis; en 't liefst een beetje snel graag!

Gelukkig stonden de 'mannen' op Schiphol op ons te wachten, samen met Ingrid (weer was die Joris van Hello&Goodbye er niet). Onze mannen zijn niet echte romantische zielen, dus geen bloemen van hen (ze zijn wel hééél lief), maar Marijke had Ingrid bloemen meegegeven, dus we hadden een heel lief bosje rozen als 'welkom thuis' kadootje!
Na veel geknuffel en gekus in de auto op weg naar 'home sweet home'. In de auto bijpraten en thuis een lekker kopje koffie, echt brood en een kopje soep. Heerlijk allemaal.

Helaas bleef het niet allemaal heerlijk. Aal had veel last van de bronchiën en lag een week lang in bed te hoesten en meer van die ellende. Niet echt fijn dus!! Je verlangt wel naar je eigen (gevulde) bedje, maar dit was iets te veel van het goede. Net als je dan denkt dat je vrij van een jetlag bent en alles weer zijn gangetje blijkt te gaan, valt er een pak sneeuw en is het hele land ontregeld. Ja……'never a dull moment' zeggen wij dan.

Het is fijn om weer thuis te zijn. De leuke, mooie en hilarische momenten blijven. Af en toe komt er een moment bij één van ons binnenflitsen; 'weet je nog' of er vliegt een opmerking of uitdrukking langs. Helemaal leuk.

Vanavond gaan we op de bank voor de film 'Polar Express' zitten. Natuurlijk weten wij ook heus wel dat dat een kinderfilm is, maar wat maakt het uit. Nu gaan we 'm zien met dikke sokken aan op de bank en toen liepen we op de slippertjes in de zon. Leuk idee, vinden wij!

Inmiddels hebben we wel besloten dat het toch wel erg leuk is om er een traditie van te maken om eens in de twee jaar, samen een reis of reisje te maken. Lijkt ons een goede traditie. Spanje in 2011 lijkt ons wel wat. Beetje cultuur, beetje lui, lekker eten (!!!!!!) en mooi weer (wellicht wordt dat een voorwaarde). We tuigen dan gelijk niet weer een blog op, maar ook dat weet je met ons nooit.

Dus ……. Be prepared!

Liefs en groeten van A en A!

Time flies when you'r having fun (in the sun)

Daar zijn we weer en nog even. Vandaag is de vertrekdag, koffers pakken en opruimen. Ruimte over in de koffers nu de halve AH en Aldi bij de FPC achterblijven.

Dinsdag zijn we met Hans en Tanja de 'normale' boodschappen wezen doen, bij -natuurlijk- de Aldi. Eerst nog naar JC Penny om Hans aan te wijzen wat Tanja voor haar verjaardag wil hebben. Mannen moet dat -kennelijk- goed worden uitgelegd.

We zijn gaan lunchen bij Sonny's. Sonny's is echt een eettent die wat meer uit het toeristische gebied ligt. Een zg. BBQ restaurant, met als specialiteit baby-back-ribs (heeeeel fijn). Hier eten veel 'locals' en er hangt ook een typisch Amerikaanse sfeer. Het eten is er goed, de glazen drinken zijn als bloemenvazen en het kost weinig. Leuk om in zo'n tent te eten en de sfeer te proeven. Wel vinden we het nog steeds lastig om eraan te wennen dat je overal nog tipgeld moet geven. Iets wat we in Nederland toch niet echt gewend zijn. Moesten we toch nog snel, want nog niet bij de Aldi geweest en we moesten weer op tijd thuis zijn voor de kids. Snel langs de rekken, de kassa en naar huis.

Halverwege schrikt Aal zich opeens helemaal kapot. Waar is haar fototoestel?? Tas op de kop en helemaal in de stress!! Hans en Tanja bleven rustig. Annet had toevallig een visitekaartje van Sonny's meegenomen met daarop het telefoonnummer. Thuis als eerste gebeld en gelukkig -na lang zoeken- bleek het toestel onder de tafel op de grond te zijn beland. Je moet er niet aan denken als het weg zou zijn geweet. Niet om de geldelijke waarde, maar alle foto's en filmpjes die er opstaan. Nadat de kinderen hun huiswerk hadden gemaakt, dus weer op weg naar Sonny's om het toestel op te halen. Aal helemaal -happy-de-peppy' en opgelucht.

Woensdag was de dag waarop met Linda op stap gingen. Voor de verandering moesten we dus 'vroeg' op staan. Om 9 uur meldde Linda zich, bakje koffie en op weg naar Animal Kingdom.

Aal was hier in 2004 geweest, Annet nog nooit en natuurlijk was het voor Linda bekend terrein.

Alweer een mooi park. Disney is toch wel een enorme kei in het maken van illusies. In de verschillende onderdelen van het park krijg je het idee alsof je echt in Afrika of India in een dorpje staat. We zijn op 'safari' geweest, de 3d film 'Luizenleven' gezien, en...de Lion King. Niet echt natuurlijk, maar super professioneel. Erg mooi en vooral een swingend geheel om te zien, opgevoerd in een soort van heel grote circustent. Super! Als afsluiting de parade gezien die door het park voerde, met alle disney-karakters.

Thuis bij Linda een lekker bakje Senseo gedronken, wat bijgekomen en gekletst en toen nog uit eten gegaan. Gegeten in Olive Garden, een restaurant wat onderdeel uitmaakt van een keten Italiaanse restaurants. Onder die keten vallen ook de Red Lobster restaurants, waar Hans werkt. Erg lekker gegeten!(Toch had Aal het al voor de derde keer op rij voor het slapengaan over het feit dat ze erg veel trek heeft in boerenkool met worst). Thuis nog even met John gekletst en gewacht tot Hans klaar was met werken en ons weer ophaalde.

Het heeft 's nachts flink geregend en geonweerd. Bijna Nederlands, misschien om de overgang voor ons wat eenvoudiger te maken? De temperatuur is nog goed maar het is een erg vochtige warmte (en daar zijn we niet erg van gecharmeerd). Ons laatste nachtje aan de Glenwood Blvd geslapen en nu de koffers dus ingepakt.

De meiden vanochtend geknuffeld en uitgezwaaid naar school. Voor hen eerst ook wel weer gek om vanavond thuis te komen en tante Aal en Annet zijn weg. Om 8 uur vanochtend al met Hil (zus van Aal en Hans) gesproken via Skype, puur toevallig hoorden we de telefoon. Nu lekkere douche gepakt, blog bijwerken, bakje doen en kijken wat er nog op ons pad komt vandaag. Het weer is niet bijzonder zonnig. Planning was om een rondje golf te doen, maar vraag is of we dat gaan doen, eigenlijk zijn we wel moe ook.

We vliegen om kwart voor 8 vanavond. We moeten 3 uren tevoren aanwezig zijn en Hans brengt ons vroeg zodat hij op tijd zijn werk kan gaan doen. Immers hier vrij nemen betekent ook geen inkomen.

Het zit er dus al weer op! De tijd is voorbij gevlogen!!

Hoe fijn we het hier ook hebben en hebben gehad, toch vinden we het ook wel lekker om weer naar huis. Ook fijn een gehaktbal, aardappeltje, eigen bedje (met inhoud) enz. Eenmaal weer thuis doen we nog een verhaal, want ja weet natuurlijk maar nooi wat we op de terugreis nog meemaken. Yoeri zal inmiddels wel weer thuis zijn met zijn ouders, op tijd om Sinterklaas te gaan vieren, maar wie weet wat voor leuke mensen we nog treffen.